رابطه جنسی مغز را جوان نگه میدارد

رابطه جنسی مغز را جوان نگه میدارد وقتی صحبت از مغز و عملکرد شناختی ما می شود، آیا رابطه جنسی می‌تواند منبع جوانی باشد؟

مزایای رابطه جنسی برای سلامتی به طور گسترده ای شناخته شده و به خوبی مستند شده است. تحقیقات نشان می دهد که نه تنها سلامت قلب و عروق را تقویت می کند، بلکه استرس را کاهش می دهد، عملکرد سیستم ایمنی را تقویت می کند و به نشاط کلی، کاهش اضطراب و افسردگی کمک می کند.

با این حال، این سوال جالب باقی می ماند، که آیا رابطه جنسی می تواند عملکرد مغز را بهبود بخشد و ما را از بیماری های عصبی محافظت کند؟ مطالعه جدید منتشر شده در مجله تحقیقات جنسی به این سوال پاسخ می دهد.

اگرچه توانایی رابطه جنسی برای بهبود مغز ما ممکن است دور از ذهن به نظر برسد، اما سه دلیل وجود دارد که می تواند این اتفاق بیفتد و نویسندگان این پژوهش هر کدام را آزمایش کردند.

اولاً، با توجه به جسمانی بودن، رابطه جنسی نوعی ورزش در نظر گرفته می شود. مطالعات نشان می دهد که رابطه جنسی بر افزایش جریان خون به مغز، کاهش التهاب در بدن، افزایش عملکرد شناختی یا ادراکی و افزایش پروتئین هایی که باعث رشد و بقای نورون ها می شوند، تاثیر مستقیمی دارد.

دوم، رابطه جنسی استرس را کاهش می دهد، حافظه را تقویت می کند و باعث تشکیل نورون های جدید در هیپوکامپ (ناحیه ای از مغز که با حافظه مرتبط است) می‌شود.

سوم، برانگیختگی و ارگاسم منجر به آزاد شدن انتقال دهنده عصبی دوپامین (dopamine) می شود. در افراد مسن، دوپامین برای بهبود حافظه اپیزودیک (episodic) یا روایی موثر است.

در مجموع، با حرکت افراد در طول زندگی و در سنین پیری، رابطه جنسی ممکن است یکی از راه‌های مبارزه با آتروفی مغزی (از دست دادن سلول‌ها و بافت درون مغز ) به دلیل توانایی آن در کاهش خطرات قلبی عروقی، کاهش استرس و ترشح دوپامین باشد.

پژوهش

پژوهشگران داده‌های نظرسنجی ملی زندگی اجتماعی، سلامت و پیری آمریکا را تجزیه و تحلیل کردند و پاسخ های 2409 پاسخ‌دهنده را مقایسه کردند.

به منظور تجزیه و تحلیل چگونگی تغییر در طول زمان، دو گروه سنی مقایسه و اندازه گیری شدند. افراد “جوانتر” (سنین 74-62 سال) و افراد “سالمند” (سنین 75-90 سال).

فراوانی رابطه جنسی با پرسیدن تعداد دفعات انجام فعالیت جنسی در طول 12 ماه گذشته از پاسخ‌دهندگان اندازه‌گیری شد و پاسخ‌ها شامل گزینه های «هرگز»، «یک بار در ماه»، «2 تا 3 بار در ماه» و «یک بار در هفته یا بیشتر» بود.”

برای اندازه‌گیری کیفیت جنسی، پژوهشگران از شرکت‌کنندگان خواسته بودند تا میزان لذت فیزیکی و رضایت عاطفی را که در رابطه جنسی خود دریافت کرده‌اند، گزارش دهند. هر دوی این معیارهای کیفیت جنسی با گزینه های «هیچ‌کدام»/ «کمی»/ «متوسط» / «رضایت‌بخش» / «بسیار لذت‌بخش» کدگذاری شدند.

پژوهشگران چهار یافته اصلی در رابطه با تأثیر رابطه جنسی بر شناخت در افراد مسن را کشف کردند.

یافته اول: در میان گروه مسن تر (یعنی 75 تا 90 سال)، پژوهشگران دریافتند که داشتن رابطه جنسی بیشتر با عملکرد شناختی بهتر مرتبط است. به طور خاص، در میان سالمندان 75 تا 90 ساله، کسانی که حداقل یک بار در هفته فعالیت جنسی داشتند، در مقایسه با همتایان خود که در مدت یکسال گذشته هیچ فعالیت جنسی را گزارش نکرده بودند، نمره شناختی 1.5 واحد بالاتری را کسب کردند. پژوهشگران حدس می زنند که در این گروه سنی، تناوب جنسی منجر به عملکرد شناختی بهتر می شود، زیرا مانند سایر اشکال ورزش، گردش خون را بهبود می بخشد.

قابل توجه است که اندازه اثر این یافته با تحصیلات قابل مقایسه بود، عامل دیگری که با افزایش سن بر عملکرد شناختی تأثیر مثبت می‌گذارد. به عبارت دیگر، داشتن رابطه جنسی یک یا چند بار در هفته، تقریباً به اندازه کسب مدرک دانشگاهی در افراد مسن (75 تا 90 ساله) منجر به بهبود عملکرد شناختی می‌شود!

یافته دوم: دومین یافته مهم از این مطالعه این بود که در میان گروه سنی (62-74 ساله)، کیفیت رابطه جنسی بر شناخت تأثیر می گذارد. بزرگسالانی که احساس می کردند روابط جنسی آنها بسیار لذت بخش و رضایت بخش است، نسبت به همتایان خود که چنین احساسی نداشتند، عملکرد شناختی بهتری داشتند. پژوهشگران خاطرنشان کردند که این یافته با مطالعه اخیر همخوانی دارد که نشان می دهد نزدیکی عاطفی با شریک جنسی نمرات بهتر افراد مسن را در آزمون های حافظه پیش بینی می کند. این نتیجه ممکن است به دلیل هورمون های لذت (به ویژه دوپامین) مرتبط با روابط جنسی رضایت بخش باشد. به عبارت دیگر، افرادی که روابط جنسی رضایت‌بخش‌تری دارند، ممکن است سطوح بالاتری از دوپامین را تجربه کنند که با بهبود حافظه در افراد مسن مرتبط است.

یافته سوم: مردانی که سطوح بالایی از لذت جسمانی را در روابط جنسی خود گزارش کردند، بعد از گذشت پنج سال از عملکرد شناختی بهتری نسبت به مردانی که اینطور نبودند برخوردار بودند. پژوهشگران خاطرنشان کردند که این یافته با یافته‌های قبلی که فعالیت جنسی با حافظه مردان مرتبط است، اما نه زنان، مطابقت دارد. همچنین، پژوهشگران حدس می زنند که این تفاوت جنسیتی به دلیل اجتماعی شدن است. از آنجایی که تاکید بر این است که مردان بیشتر از زنان به دنبال لذت جنسی هستند، مردان تمایل دارند لذت جنسی را در اولویت قرار دهند.

یافته‌های چهارم: در نهایت، پژوهشگران یک جهت علّی واضح از فعالیت جنسی به عملکرد شناختی تقویت‌شده را ایجاد کردند. این بدان معنی است که بزرگسالانی که زندگی جنسی فعال و کاملی داشتند، هنگامی که پنج سال بعد مورد ارزیابی قرار گرفتند، مزایای شناختی قابل توجهی را تجربه کردند. به طور جالب توجهی، اشاره شد که داشتن عملکرد شناختی بالاتر منجر به افزایش دفعات یا رضایت از فعالیت جنسی در پنج سال بعدی نشد. این بینش از داده‌های جمع‌آوری‌شده در دور دوم مطالعه پدید آمد و بر تأثیر مثبت فعالیت جنسی بر سلامت شناختی در طول زمان تأکید کرد.

یافته های این مطالعه مزایای قابل توجهی را در خصوص اینکه زندگی جنسی فعال می تواند تاثیر موثری بر عملکرد شناختی افراد مسن داشته باشد، برجسته می کند. در حالی که ممکن است دفعات رابطه جنسی به طور طبیعی با افزایش سن کاهش یابد، بسیاری از افراد مسن نه تنها از نظر جنسی فعال می مانند، بلکه افزایش رضایت جنسی را نیز گزارش می دهند. این بهبود در کیفیت جنسی را می توان به درک عمیق تر و اصلاح ترجیحات و مهارت های جنسی در روابط آنها نسبت داد.

با توجه به روش‌های بی‌شماری که در آن رابطه جنسی به سلامت جسمی و روانی کمک می‌کند، نقش آن در رفاه بزرگسالان مسن باید نقطه کانونی در بحث‌ها و برنامه‌ریزی‌های مراقبت‌های بهداشتی باشد.

همچنین مهم است که بدانیم مزایای فعالیت جنسی، همانطور که در این مطالعه مشخص شد، احتمالاً فراتر از گروه‌های سنی جهانی است. فواید فیزیولوژیکی رابطه جنسی (عمل به عنوان نوعی تمرین بدنی، تحریک ترشح دوپامین و کمک به حافظه) برای همه، صرف نظر از سن آنها قابل استفاده است.

همه سزاوار زندگی جنسی سالم هستند، زیرا مغز ما به آن وابسته است.

منبع : آوان