ارگاسم مردان تحت تاثیر چه هورمون هایی است ؟

ارگاسم مردان تحت تاثیر چه هورمون هایی است ؟ رفتار و کارکرد جنسی و ارگاسم در مردان، تحت تأثیر عمل هورمون¬ها می¬باشند. هورمون¬های استروئیدی مرد به طور ویژه بر فرایند جنسی اثر می¬گذارند. این هورمون¬ها توسط گنادها (بیضه¬ها) و غدد آدرنال (به ویژه بخشی که کورتکس آدرنال نامیده می¬شود) وارد جریان خون می¬شوند. واژه استروئید به ساختار شیمیایی آنها اشاره دارد و شامل استروئیدهای جنسی (آندروژن¬ها، استروژن¬ها و پروژستین¬ها) و کورتیکوئیدها (که توسط کورتکس آدرنال ترشح می¬شوند) می¬باشد. از آنجا که مهمترین هورمون مردان، تستوسترون است که انحصاراً توسط بیضه¬ها ترشح می¬شود، بنابراین اخته کردن مردان (برداشتن بیضه¬ها به روش جراحی) کارکرد جنسی آن ها را به شدت تحت تاثیر قرار می¬دهد.

اخته کردن در انسان¬ها و حیوانات از زمان¬های بسیار پیشین وجود داشته است. این جراحی به نسبت، به علت در دسترس بودن بیضه¬ها، عمل جراحی آسانی است و از سوی بسیاری از فرهنگ¬ها به دلایل بیولوژیکی و آثار روانشناختی، اعمال شده است. در نیمه قرن نوزدهم، دیده شد که اخته کردن خروس¬ها نه تنها منجر به تغییرات بدنی در آن ها شد بلکه منجر به بازداری رفتار جنسی در آن¬ها شد.

دانشمندان دریافتند که زمانی که یک بیضه به خروس اخته شده پیوند زده شود، اثرات اخته شدن از بین می¬رود. این آزمایش در گونه¬های پستانداران و همچنین انسان، نتایج مشابهی داشته است. برخلاف نتایج به دست آمده دال بر کاهش شدید سطح تستوسترون به واسطه اخته کردن، باید دانست که با این حال سطوح نرمال تستوسترون نمی¬تواند تضمین کننده رفتار جنسی و ارگاسم طبیعی باشد.

برقراری یک همبستگی واضح بین سطح تستوسترونی که وارد جریان خون می¬شود با فعالیت جنسی (میل، برانگیختگی و ارگاسم) همیشه مقدور نیست. در مردان افزایش سن موجب کاهش سطح تستوسترون و گاه ایجاد اختلالات جنسی مانند آنورگاسمی (ناتوانی در داشتن ارگاسم) می¬شود.

بر طبق مطالعات انجام شده اخیر، 30 درصد از مردان بالای 60 سال علائم واضحی از آنچه که هیپوگنادیزم (ترشح پایین اندروژن) نامیده می¬شود، دارند. درمان رایج برای این مشکل، تجویز تستوسترون می¬باشد. مطالعات نشان داده¬اند که مردان پس از دریافت هورمون، بهبود قابل ملاحظه¬ای در زندگی جنسی داشته¬اند. همچنین تزریق مشتقات حاصل از تستوسترون نیز موفقیت¬آمیز بودن بهبودی در فعالیت جنسی و توانایی تجربه ارگاسم مرد را به اثبات رسانده است.

در مطالعات بسیار جدیدی تستوسترون از طریق نوار چسب که مقادیر کمی از هورمون را دارد از راه پوست وارد جریان خون شده است.

اگرچه هیچ شکی در این که تستوسترون مردان مبتلا به هیپوگنادیزم را درمان می¬کند، وجود ندارد، اما با این حال هنوز چگونگی عملکرد آن مشخص نیست. آیا از طریق ساختار مغز که بر تمایل جنسی و ارگاسم اثرگذار است، عمل می¬کند یا به طور غیر مستقیم، با افزایش انرژی جسمی و یا با حفظ ساختار تناسلی می¬تواند این بهبودی را ایجاد نماید. درباره آثار جانبی درمان با تستوسترون در افراد مبتلا به هیپوگنادیزم، مناقشاتی بین متخصصین و پژوهشگران وجود دارد.

بعضی پژوهشگران نگران این مسئله هستند که این درمان امکان دارد سرطان پنهان پروستات را در مردان مسن، فعال سازد یا ممکن است سطح ایمنی بدن را کاهش دهد.

در مطالعات اخیر انجام گرفته، مشخص شد که استفاده از تستوسترون با دوز کنترل شده، هیچ اثر جانبی جدی ایجاد نشد در حقیقت آثار مثبتی نیز بر سلامت قلبی و عروقی با تجویز این دارو زمانی که دوزهای مناسبی از آن مصرف گردد، گزارش شده است.

با این حال بسیاری از پزشکان برای مردانی که تحت درمان سرطان پروستات می¬باشند، تستوسترون را برای درمان هیپوگنادیزم تجویز نمی¬کنند.
هیچ توافقی در این که آیا تستوسترون می¬تواند به عنوان یک داروی افزایش دهنده قدرت جنسی به کار رود، وجود ندارد. بعضی از مطالعات گزارش داده¬اند که مصرف تستوسترون در افرادی که سطح نرمالی از تستوسترون دارند، می¬تواند موجب افزایش لذت جنسی و فعالیت جنسی در آنها شود. اما مطالعات دیگر نشان دادند که افزایش سطح آندروژن نسبت به سطح طبیعی که توسط بیضه¬ها ترشح می¬شود، هیچ فایده¬ای در توان جنسی مردها ندارد.

از سوی دیگر، درمان با استروئیدهای ویژه برای جلوگیری از رفتارهای نامطلوب جنسی در مردان مانند بچه بازی (رابطه جنسی با بچه¬ها «مترجم») نیز به کار رفته است. به عنوان مثال یک پروژستین ساختگی (مدروکسی پروژسترون) می¬تواند از رفتارهای جنسی نامطلوب ممانعت کند. روش عمل به این صورت که این ماده از ترشح هورمون¬های هیپوفیز که تولید تستوسترون در بیضه¬ها را ممکن می¬سازند، جلوگیری می¬کند. روش دیگری که برای کاهش فعالیت¬های جنسی نامطلوب به کار می¬رود استفاده از داروهایی به نام آنتی اندروژن¬ها (مثل استات سیپروترون) است که به جای این که بر ترشح تستوسترون اثر گذارند، با جلوگیری از تعامل هورمون¬ها با یک سری از گیرنده¬ها در نورون¬های مغز و سلول¬های دیگر، باعث جلوگیری از عمل هورمون¬ها در مغز می¬شوند.

استفاده دیگری که از استروئیدها شده و قدمت 30 ساله دارد، استفاده از استروئیدهای آنابولیک (آندروژن¬هایی که موجب تحریک سنتز پروتئین¬ها در بدن به ویژه در ماهیچه¬ها می¬شوند) برای مقاصد بدنسازی می¬باشد. یکی از این استروئیدها DHT (5- آلفادی هیدروتستوسترون) است که فرآورده متابولیک تستوسترون میباشد.

ارگاسم مردان تحت تاثیر چه هورمون هایی است ؟

در اکثر حیوانات آزمایشگاهی استروئیدهای آنابولیک مانند DHT در تحریک رفتار جنسی خیلی ضعیفتر از تستوسترون عمل می¬کنند و به طور آشکار این مسئله در مردان وارگاسم مردان نیز صادق است. با این حال، برخی مطالعات جدید نشان داده اند که زمانی که DHT به همراه استروژن تجویز میشود میتواند موجب درمان آنورگاسمی و بسیاری دیگر از اختلالات جنسی شود.

منبع: راهنمای پاسخ به سوالاتی درباره ی ارگاسم

نویسندگان: باری آر، کومیساروک-بورلی ویپل-سارا ناصرزاده-کارلوس بییرفلورز
مترجمین:دکتر منیر بیگلر بیگی-احمد خالقی لکموج